Chlamydia

Chlamydia to infekcja bakteryjna przenoszona drogą płciową. Jest choroba, zaliczana do tak zwanych chlamydioz, które wywołują zyjące wewnątrz komórek bakterie z grupy Chlamydiales. Chorobę układu moczowo-płciowego wywołuje bakteria o nazwie Chlamydia trachomatis. To najczęściej występując chlamydioza. Może powodować różnorodne choroby, między innymi: zapalenie cewki moczowej, zapalenie najądrzy, zapalenie szyjki macicy, ziarniniaka wenerycznego. Ta sama bakteria atakuje także oczy, powodując choroby takie jak jaglica i zapalenie spojówek.

Chlamydia występuje na całym świecie i jest jedną z najpowszechniejszych chorób wenerycznych - każdego roku na terenie Europy notuje się setki tysięcy zakażeń bakteriami Chlamydia trachomatis. Szacuje się, że ponad 60% przypadków zachorowań na chlamydię zostało zdiagnozowanych u osób poniżej 25 roku życia.

Dolegliwość jest szczególnie niebezpieczna ze względu na bezobjawowy przebieg - 50% mężczyzn i 75% zarażonych kobiet nie doświadcza żadnych symptomów chlamydii. A nieleczona chlamydioza może prowadzić do bardzo poważnych powikłań zdrowotnych, takich jak zapalenie miednicy mniejszej lub bezpłodność.

Inne chlamydiozy

Obok choroby wenerycznej, bakterie Chlamydiales mogę wywoływać również inne chlamydiozy. Drobnoustroje nazywane Chlamydophila pneumoniae są odpowiedzialne za zapalenia zarówno dolnych jak i górnych dróg oddechowych.

Bakterie chlamydii występują również u zwierząt. Chlamydophila psittaci to drobnoustroje, którymi człowiek może się zarazić poprzez kontakt z zakażonymi ptakami. Wywołują one chorobę zwaną ornitozą, która zazwyczaj prowadzi do zapalenia płuc.

Bakterie Chlamydia trachomatis mogą wywoływać również chorobę nazywaną ziarnicą weneryczną pachwin, która powoduje występowanie bolesnego przy dotyku guzka w okolicy pachwin albo na udzie.

Za rozwój chlamydii odpowiedzialna jest bakteria o nazwie Chlamydia trachomatis, którą można zarazić się podczas niezabezpieczonego stosunku płciowego (również analnego i oralnego), pettingu lub wskutek użycia tych samych akcesoriów erotycznych. Chlamydia trachomatis może zatem zostać przekazana partnerowi podczas każdego kontaktu seksualnego - nie tylko w wyniku penetracji.

Bakterie Chlamydia trachomatis należą do grupy drobnoustrojów Gram-ujemnych, wewnątrzkomórkowych. Podczas stosunku seksualnego mikroorganizmy przenoszą się do organizmu zdrowego partnera i wnikają do środka jego komórek. Wewnątrz komórek dochodzi do ich rozmnożenia. Następnie drobnoustroje rozprzestrzeniają się poprzez krew.

Ryzyko infekcji wzrasta u osób niestosujących mechanicznych metod antykoncepcyjnych (prezerwatyw). Stosunek płciowy z osobą zarażoną bez użycia zabezpieczenia podnosi ryzyko zarażenia chorobą do ok.80-90%.

W grupie największego ryzyka zakażeniem chlamydiozą są osoby, które współżyjc z dużą ilością partnerów. Dlatego też choroba ta częściej diagnozowana u osób młodych, aktywnych seksualnie, nie będących w stałym związku. Choroba częściej dotyka kobiet, według danych statystycznych nawet trzykrotnie, ale może być to spowodowane regularniejszymi badaniami kontrolnymi, które pozwalają wykryć chorobę.

W większości przypadków chlamydia nie wywołuje żadnych symptomów - aż 75% kobiet i 50% mężczyzn doświadcza bezobjawowego przebiegu choroby. Z tego powodu tak ważne jest wykonywanie odpowiednich badań po każdym waginalnym oralnym lub analnym stosunku bez użycia prezerwatywy.

Objawy chlamydii u mężczyzn

Mężczyźni mogą doświadczyć takich objawów jak: nietypowa wydzielina z penisa (białe, mętne i wodniste upławy), podrażnienie żołędzia, ból jąder oraz ból podczas oddawania moczu. Niektórzy pacjenci doświadczają jedynie łagodnych symptomów, które z czasem mogą samoistnie ustąpić. Nie oznacza to jednak, że choroba została wyleczona. Zwalczenie infekcji możliwe jest jedynie poprzez zastosowanie odpowiednich antybiotyków.

Objawy chlamydii u kobiet

Najczęstszymi objawami chlamydii u kobiet są: ból podczas oddawania moczu, krwawienie śródcykliczne, upławy waginalne, ból lub krwawienie podczas stosunku oraz zwiększenie obfitości okresów. W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z wymienionych objawów zaleca się wykonać odpowiednie badania w celu wykluczenia chlamydii.

Diagnostyka choroby

Osoby, które mają objawy chlamydii lub odbyły niezabezpieczony stosunek seksualny z chorą albo nieznaną osoba, powinny możliwie szybko udac się do lekarza, który zleci odpowiednie badania. Najczęściej specjaliści zalecają wykonanie testu amplifikacji kwasów nukleinowych NAAT (nucleic acid amplification tests,). To badanie laboratoryjne próbki pobranej z szyjki macicy, cewki moczowej lub pochwy. Badanie można wykonać również na podstawie próbki moczu. Pacjentom którzy odbyli stosunek oralny z chorą osobą, pobiera się wymaz z gardła. W przypadku współżycia analnego wymaz pobiera się z odbytnicy. Pobrane próbki są następnie badane w laboratorium na obecność bakterii chlamydii.

Nieleczona chlamydia może doprowadzić do rozwinięcia się długotrwałych problemów zdrowotnych zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Typowymi powikłaniami chlamydii u kobiet są: zapalenie szyjki macicy, zapalenie okołowątrobowe (zespół Fitz-Hugha i Curtisa) lub zapalenie gruczołów Bartholina.

U kobiet zakażonych chlamydią często dochodzi do zapalenia narządów miednicy mniejszej. Choroba ta ma poważne konsekwencje:

• zwiększa ryzyko bezpłodności
• zwiększa ryzyko ciąży pozamacicznej
• powoduje przewlekły, chroniczny ból miednicy

Pozostałe objawu zapalenia narządów miednicy mniejszej są podobne do objawów chlamydii:

• dyskomfort lub ból w czasie stosunku
• bólu podczas oddawania moczu
• krwawienia śródcykliczne
• krwawienie po stosunku

Jeśli do zakażenia dojdzie w trakcie ciąży, choroba może spowodować bardzo poważne konsekwencje:

• poronienie,
• przedwczesne pęknięcie błon płodowych,
• przedwczesny poród,
• zarażenie dziecka (u dziecka może rozwinąć się zapalenie spojówek i zapalenie płuc).
• niską masę urodzeniową i śmierć dziecka.

Zaniedbanie leczenia u mężczyzn może skutkować zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem najądrza i jądra (prowadzących do bezpłodności) lub reaktywnym zapaleniem stawów. Reaktywne zapalenie stawów obejmuje występujące jednocześnie stany zapalne:

• stawów,
• cewki moczowej (nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej),
• spojówek.

Obecnie nie ma lekarstwa na reaktywne zapalenie stawów, ale w większość przypadków objawy ustępują w ciągu kilku miesięcy. W międzyczasie ulgę może przynieść leczenie niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, takimi jak np. ibuprofen

Uważa się również, że zakażenie chlamydiami może zwiększyć podatność na zarażenie wirusem HIV.

Leczenie chlamydii opiera się na zażywaniu odpowiednich antybiotyków. Dwoma najczęściej przepisywanymi przez lekarzy antybiotykami są:

• Azytromycyna lub jej generyczny odpowiednik Sumamed - leczenie przebiega w formie 1 - dniowej kuracji (2 tabletki o łącznej dawce 1000 mg zażywane jednorazowo)
.
• Doksycyklina lub jej genryczny odpowiednik Unidox Solutab- 1 tabletka o dawce 100 mg przyjmowana dwa razy dziennie przez okres tygodnia.

Skuteczność obydwu antybiotyków w leczeniu chlamydii jest bardzo wysoka - niemal 100%. Skutki uboczne występują również z podobną częstotliwością. Dane przedstawione na poniższym wykresie pochodzą z metaanalizy przeprowadzonej przez Naukowców z Cedars Sinai Medical Center, pt. Azithromycin versus doxycycline for genital chlamydial infections: a meta-analysis of randomized clinical trials.

Inne antybiotyki, takie jak amoksycylina lub erytromycyna, mogą zostać zalecone przez lekarza osobom uczulonym na azytromycynę i doksycyklinę, a także kobietom w ciąży i matkom karmiącym piersią.

Podczas kuracji, oraz przynajmniej tydzień po jej zakończeniu, zalecane jest powstrzymanie się od jakichkolwiek kontaktów seksualnych. Należy pamiętać, że leczeniu powinni zostać poddani również wszyscy partnerzy seksualni zarażonej osoby.

Zachowanie zasad profilaktyki chorób wenerycznych pozwala znacznie zmniejszyć prawdopodobieństwo zarażenia chorobą. Należy pamiętać, że odbycie stosunku z chorą osobą, bez odpowiedniego zabezpieczenia, powoduje nawet 80% ryzyko zakażenia chlamydiozą. Do najważniejszych zasad profilaktyki należą:

• Unikanie przygodnych stosunków seksualnych- chlamydię najczęściej stwierdza się u osób często zmieniających partnerów seksualnych.Posiadanie jednego, stałego partnera znacznie zmniejsza ryzyko zarażenia się chlamydią.
• Stosowanie prezerwatyw - prezerwatywy w dużym stopniu pozwalają zminimalizować ryzyko zarażenia się chlamydią. Szczególnie należy pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu w przypadku współżycia z osobą mało znaną, co do której nie ma pewności, czy jest zdrowa.
• Badania profilaktyczne - o badaniach należy pamiętać nie tylko w przypadku wystąpienia objawów, ale również każdorazowo po odbyciu niezabezpieczonego stosunku, bowiem choroba często przebiega bezobjawowo. W celu wykrycia chlamydii najczęściej zaleca się wykonanie testu amplifikacji kwasów nukleinowych NAAT.
• Leczenie partnera - w przypadku stwierdzenia chlamydii, konieczne jest również zbadanie partnera seksualnego. Jeśli doszło do zarażenia, przed podjęciem współżycia, obydwie osoby muszą przejść antybiotykoterapię.
• Odpowiednia higiena - nie należy korzystać ze wspólnych przyborów higienicznych, ani zabawek erotycznych, gdyż może to doprowadzić do przeniesienia zakażenia.
• Wstrzemięźliwość w trakcie leczenia - do czasu całkowitego ustąpienia choroby u obydwojga partnerów (w trakcie leczenia oraz tydzień od zakończenia antybiotykoterapii) należy powstrzymać się od kontaktów seksualnych.

Czy euroClinix można kupić leki na chlamydię?

Osoby pragnące zakupić leki na chlamydię, mogą skorzystać z usług medycznych oferowanych przez euroClinix. Przy składaniu zamówienia należy wypełnić formularz medyczny, który zostanie zweryfikowanych przez jednego ze współpracujących z nami lekarzy w celu upewnienia się, czy dany lek jest bezpieczny dla pacjenta. Jeśli specjalista nie stwierdzi żadnych przeciwwskazań, wypisze receptę oraz przekaże ją do apteki. Zamówienia wysyłane są ekspresową usługą kurierską. W przypadku jakichkolwiek pytań zachęcamy do kontaktu z Działem Obsługi Klienta za pośrednictwem telefonu, czatu na żywo lub e-maila.

euroClinix posiada akredytacje Generalnej Rady Farmaceutycznej w Wielkiej Brytanii (gdzie zlokalizowana jest nasza siedziba), a wszystkie leki wysyłane są z licencjonowanej apteki.

Ile kosztują leki przeciw chlamydii?

Koszt leczenia zależny jest od wybranej metody antybiotykoterapii. W euroClinix pacjent może zakupić jeden z czterech antybiotyków: Azytromycynę, Doksycyklinę, Unidox Solutab lub Sumamed. Aby poznać cenę leku na chlamydię, należy przejść na stronę wybranego antybiotyku. Koszt leczenia będzie widoczny na górze strony. Prosimy zwrócić uwagę, że podane ceny leków na chlamydię, obejmują całą usługę medyczną: konsultację medyczną online przez formularz, wystawienie recepty, antybiotyk oraz ekspresową dostawę.

Czy można kupić leki na chlamydię bez recepty?

Nie ma możliwości kupienia leków na chlamydię bez recepty, bowiem to schorzenie leczy się wyłącznie antybiotykami. Pacjenci, u których zdiagnozowano chlamydiozę i którzy nie posiadają recepty z gabinetu lekarskiego mogą skorzystać z usług euroClinix. Specjaliści współpracujący z naszą kliniką, na podstawie formularza medycznego mogą ocenić czy nie istnieją przeciwwskazania do stosowania leku. Jeśli nie ich nie stwierdzą, zostanie wystawiona recepta online, na podstawie której apteka będzie mogła wydać lek.