Rzęsistkowica

Rzęsistkowica to choroba pasożytnicza układu moczowo-płciowego wywoływana przez pierwotniaka o nazwie rzęsistek pochwowy. Dolegliwość najczęściej rozprzestrzenia się za pośrednictwem stosunków odbywanych bez prezerwatywy, z tego powodu zakażenie rzęsistkiem klasyfikowane jest jako choroba weneryczna. Do zarażenia może dojść jednak dość również podczas korzystania z tych samych przedmiotów higieny osobistej (np. ręczników) lub wizyty na basenie.

Co to jest rzęsistek pochwowy?

Rzęsistek pochwowy (łacińska nazwa: Trichomonas vaginalis) to jednokomórkowy, beztlenowy pierwotniak z grupy wiciowców będący pasożytujący w układzie moczowo - płciowym człowieka – najczęściej w cewce moczowej, chociaż czasami można go znaleźć także w obrębie pochwy, gruczołów okołocewkowych czy napletka. Rzęsistek pochwowy jest bardzo mały, jego kształt może być wrzecionowaty, okrągły lub gruszkowaty.

Jak częsta jest rzęsistkowica? – statystyki

Według szacunków Światowej Organizacji Zdrowia, na całym świecie co roku diagnozuje się ponad 200 milionów zakażeń rzęsistkiem pochwowym. Jest to jedna z najczęściej spotykanych chorób przenoszonych drogą płciową, zwłaszcza wśród kobiet.

Liczba zachorowań na rzęsistkowicę rośnie z roku na rok, co zostało przedstawione w poniższej tabeli.

Występowanie rzęsistka pochwowego jest najpowszechniejsze w rejonach Afryki (około 26% zachorowań) oraz regionie obu Ameryk (około 24%).

Za wywołanie infekcji odpowiedzialny jest niewielki pasożyt o nazwie rzęsistek pochwowy, który bytuje w drogach moczowych lub narządach płciowych człowieka. Charakteryzuje się on bardzo małym rozmiarem (porównywalnym do wielkości leukocytu), dzięki czemu posiada zdolność łatwego przemieszczania się.

Jak przenosi się rzęsistek pochwowy?

Do zarażenia najczęściej dochodzi podczas kontaktów seksualnych z zarażoną osobą, zwłaszcza jeśli podczas współżycia nie została użyta prezerwatywa. Warto podkreślić, że ryzyko zarażenia się chorobą weneryczną istnieje nie tylko podczas stosunków waginalnych, ale także oralnych i analnych. Ryzyko przekazania rzęsistka pochwowego partnerowi istnieje także podczas zbliżeń bez penetracji (np. pettingu), a także dzielenia akcesoriów erotycznych (takich jak wibratory).

Kontakty seksualne nie są jednak jedynym możliwym sposobem zarażenia. Wskazują na to m.in. wyniki badań przeprowadzonych wśród 460 nastoletnich dziewcząt uczęszczających do szkoły w miejscowości Ndola, w Zambii. Duża grupa dziewcząt, u których została zdiagnozowana rzęsistkowica nigdy nie uprawiała seksu. Do zarażenia mogło zatem dojść na skutek wspólnych kąpieli i dzielenia przedmiotów osobistych, takich jak ręczniki czy mydło.

Kto jest szczególnie narażony na zarażenie?

Na zarażenie rzęsistkiem pochwowym narażona jest każda aktywna seksualnie osoba, niezależnie od wieku, płci i miejsca zamieszkania. W trakcie stosunku seksualnego pasożyt bardzo sprawnie potrafi przenieść się na narządy zdrowej osoby. Ryzyko zakażenia wzrasta zatem drastycznie w przypadku odbywania kontaktów intymnych bez użycia prezerwatywy.

Prawdopodobieństwo zachowania jest także wyższe w przypadku osób, które współżyją z dużą liczbą partnerów.

Rzęsistkowica zazwyczaj nie ustępuje samoistnie, w przypadku zarażenia konieczne jest więc wdrożenie odpowiedniej kuracji. Dolegliwość może być leczona przy pomocy leków, najczęściej antybiotyków takich jak Metronidazol. Tabletki o dawce 400 mg zażywa się 2 - 3 razy dziennie przez 5 - 7 dni.

W niektórych przypadkach lekarz może także zarekomendować pojedynczą, silniejszą dawkę leku. Należy jednak liczyć się z tym, że takie przyjęcie Metronidazolu związane jest z większym ryzykiem doświadczenia działań niepożądanych, takich jak wymioty, mdłości czy metaliczny posmak w ustach.

Podczas stosowania tego leku odradzane jest spożywanie alkoholu, ze względu na zwiększone ryzyko skutków ubocznych. Antybiotyk najlepiej przyjmować po posiłku.

Współżycie podczas kuracji i leczenie partnera

Podczas leczenia należy zachować wstrzemięźliwość seksualną, ze względu na możliwość zarażenia partnera (a także ryzyko reinfekcji). Odradzane jest zwłaszcza współżycie bez użycia prezerwatywy. Zaleca się także zachować wzmożoną higienę osobistą. Nie należy używać tego samego mydła ani ręcznika.

W przypadku występowania objawów, leczenie powinno zostać wdrożone także u partnera. Należy jednak pamiętać, że rzęsistkowica (i inne choroby weneryczne) nie zawsze wywołują symptomy. W związku z tym, w celu zdiagnozowania dolegliwości, konieczne jest wykonanie odpowiednich testów w laboratorium.

Wznowienie współżycia powinno nastąpić wtedy, gdy oboje partnerów seksualnych ma pewność, że są nie zarażeni żadnymi chorobami wenerycznymi.

Symptomy rzęsistkowicy zazwyczaj ujawniają się w ciągu miesiąca od momentu zarażenia, jednak około połowa zainfekowanych osób nie doświadcza żadnych objawów.

Objawy u kobiet

Zarażone kobiety mogą doświadczać bólu, swędzenia oraz pieczenia w okolicach narządów intymnych. Ból może być także odczuwany w trakcie oddawania moczu i odbywania stosunków seksualnych. W wyniku rozwoju choroby czasami dochodzi także do zmian w wydzielinie pochwowej, takich jak zwiększenie obfitości, zagęszczenie lub rozrzedzenie śluzu, nieprzyjemny rybi zapach oraz żółto - zielone zabarwienie. Symptomem rzęsistkowicy może także być ból nadbrzusza.

Objawy u mężczyzn

Mężczyźni doświadczają zazwyczaj wzmożonej potrzeby oddawania moczu (tzw. częstomocz), któremu może towarzyszyć ból podczas mikcji lub wytrysku. Innymi objawami rozwoju rzęsistkowicy jest biała wydzielina z prącia oraz ból, opuchnięcie i zaczerwienienie główki penisa i napletka.

Diagnostyka choroby

Dolegliwości odczuwane w wyniku zakażenia rzęsistkiem pochwowym zazwyczaj nie są jednoznaczne - przypominają one te, które doświadczane są w przebiegu innych chorób przenoszonych drogą płciową, na przykład chlamydii, ureaplasmy czy mykoplazmy. W przypadku podejrzenia zarażenia rzęsistkowicą konieczne jest więc wykonanie odpowiednich testów w laboratorium. W tym celu zazwyczaj pobiera się wymaz z pochwy lub penisa. W przypadku mężczyzn można także oddać do badania próbki moczu

Rzęsistkowica jest stosunkowo łagodną chorobą, która może być skutecznie leczona za pomocą odpowiedniej kuracji antybiotykowej. Dolegliwość jest jednak bardzo trudna do zdiagnozowania, gdyż większość jej objawów jest zbliżona do symptomów występujących przy zakażeniu innymi rodzajami chorób wenerycznych (na przykład rzeżączką lub chlamydią). Dodatkowo sytuację komplikują częste przypadki bezobjawowego przebiegu choroby.

Z tego powodu po odbyciu stosunku seksualnego bez użycia prezerwatywy należy poddać się testom na obecność chorób wenerycznych. Zaniedbanie leczenia rzęsistkowicy może zwiększyć podatność organizmu na zakażenia innymi rodzajami chorób przenoszonych drogą płciową (w tym HIV) oraz osłabić błonę szyjki macicy. Mężczyźni mogą natomiast doświadczyć zapalenia gruczołu krokowego.

Rzęsistkowica w ciąży

Rzęsistkowica może wywołać komplikacje u kobiet w ciąży. Nieleczona dolegliwość podwyższa ryzyko przedwczesnego porodu (przed 37 tygodniem ciąży). Badania wskazują, że kobiety cierpiące na tą dolegliwość są 1,4 razy bardziej narażone na przedwczesny poród niż kobiety bez zakażenia. Na skutek choroby zwiększone jest także prawdopodobieństwo rozerwania membran przed porodem.

Zakażenie rzęsistkiem pochwowym może także wywołać niekorzystny wpływ na dziecko. Na skutek choroby może dojść do:

• niskiej wagi urodzeniowej dziecka;
• chorób układu oddechowego;
• zakażeń pochwy.

Stosowanie prezerwatyw

Profilaktyka chorób wenerycznych polega przede wszystkim na stosowaniu prezerwatyw podczas każdego stosunku płciowego. Warto tutaj zaznaczyć, że istotne jest również ich prawidłowe stosowanie - zabezpieczenie powinno być zakładane na penisa jeszcze przed zetknięciem się narządów płciowych obojga parterów.

Regularne badania laboratoryjne

Mimo że prezerwatywy są najskuteczniejszym (a właściwie jedynym) środkiem zapobiegającym rozprzestrzenianiu chorób wenerycznych, nie redukują one całkowicie ryzyka zachorowania. 100%-ową ochronę przed infekcjami przenoszonymi drogą płciową daje jedynie całkowita abstynencja seksualna.

Ponadto nie wszystkie zarażone osoby doświadczają symptomów choroby. Nieświadomi nosiciele mogą bezwiednie przekazywać patogeny swoim partnerom. Z tego powodu osoby aktywne seksualnie powinny wykonywać regularne badania na obecność chorób wenerycznych.

Odbywanie stosunków bez zabezpieczenia w postaci prezerwatywy zalecane jest jedynie wtedy, gdy oboje partnerów seksualnych zostanie przebadanych laboratoryjnie.

Nie dzielenie się przedmiotami higieny osobistej

Jak wskakują badania rzęsistkowica może przenosić się nie tylko na drodze kontaktów seksualnych. W związku z czym zaleca się, aby nie korzystać wspólnie z innymi osobami z takich przedmiotów higieny osobistej jak ręczniki czy mydło.

Wstrzemięźliwość podczas choroby i leczenie partnera

Bardzo ważne jest to, aby osoby odczuwające objawy rzęsistkowicy powstrzymały się od współżycia, gdyż może to skutkować zarażeniem partnera oraz reinfekcją. Stosunki można wznowić dopiero po całkowitym zakończeniu kuracji.

Leczenie powinno także objąć partnera jeśli odczuwa on niepokojące objawy lub choroba została potwierdzona w testach laboratoryjnych.

Jak kupić lek na rzęsistkowicę w euroClinix?

W trakcie składania zamówienia należy wypełnić poufny formularz medyczny, który następnie zostanie poddany ocenie jednego ze współpracujących z nami lekarzy. Jeśli specjalista potwierdzi, że zamawiany lek jest odpowiedni i bezpieczny dla zdrowia pacjenta, wystawi receptę oraz przekaże ją do licencjonowanej apteki.

Lek (zapakowany w dyskretne, niezdradzające zawartości opakowanie) zostanie wysłany ekspresową usługą kurierską. Szczegóły dostawy znajdują się w sekcji “Wysyłka” na dole strony. Jeśli mają państwo jakiekolwiek pytania dotyczące działalności naszej kliniki, prosimy o kontakt z Działem Obsługi Klienta.

Jaka jest cena leczenia?

Koszt zakupu leczenia wyświetla się na stronie Metronidazol. Prosimy mieć na uwadze, że jest to cena ostateczna uwzględniająca całą usługę – konsultacje medyczną, wystawienie recepty, przygotowanie leku do wysyłki i ekspresową dostawę kurierską.

Czy można kupić leki na rzęsistkowicę bez recepty?

Dzięki internetowym usługom medycznym oferowanym przez klinikę euroClinix istnieje możliwość wystawienia recepty na lek za pośrednictwem internetu. Wystarczy wypełnić formularz medyczny, który zostanie zweryfikowany przez lekarza w celu ocenienia stanu zdrowia pacjenta.

Dzięki euroClinix istnieje zatem możliwość zamówienia leczenia bez konieczności udawania się po receptę do gabinetu lekarskiego.