Zapalenie Cewki Moczowej

Zapalenie cewki moczowej to stan zapalny błony śluzowej cewki moczowej, czyli przewodu będącego ostatnią częścią układu moczowego, który odpowiedzialny jest za odprowadzanie moczu z pęcherza poza organizm. Spowodowane jest najczęściej zakażeniem podczas stosunku płciowego z chorą osobą. Zapalenie cewki moczowej uważa się za najczęściej występującą chorobę weneryczną.

Istnieją dwa rodzaje tej dolegliwości - rzeżączkowe (nazywane swoistym, wywołane przez Neisseria gonorrhoeae) oraz nierzeżączkowe (określane jako nieswoiste). Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej, w skrócie NGU (non-gonococcal urethritis), to przypadłość doświadczana przede wszystkim przez kobiety, choć wystąpienie infekcji możliwe jest również u mężczyzn. Najczęstszą przyczyną tej dolegliwości jest chlamydia (bakteryjna choroba wywołana przez drobnoustroje Chlamydia trachomatis przenoszona drogą płciową). Chorobę mogą wywoływać także inne bakterie, takie jak: Ureaplasma urealyticum, Mycoplasma genitalium, Trichomonas vaginalis. Sposób leczenia uzależniony jest od przyczyny choroby, dlatego bardzo istotne jest wykonanie badań.

Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej wywołane jest natomiast zakażeniem dwoinką rzeżączki. W przypadku zarażenia tą bakterią konieczne jest specjalistyczne leczenie w gabinecie lekarskim (w postaci zastrzyków).Więcej informacji na temat objawów rzeżączki oraz leczenia, znajdziesz na stronie tej choroby.

Jak wskazują wyniki badań, większość przypadków zachorowania na nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej spowodowana jest przez bakterie chlamydii, która odpowiedzialna jest za rozwój NGU w ok 30-50% przypadków. W ok. 10-20% przypadków chorobę tę wywołują bakterie Ureaplasma urealyticum lub Mycoplasma genitalium. Schorzenie mogą wywołać również bakterie Trichomonas vaginalis nazywane rzęsistkiem pochwowym. Do pozostałych, bardzo rzadkich przyczyn choroby, należą:

• zarażenie wirusem opryszczki zwykłej
• zakażenie Neisseria meningitidis (dwoinką zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych)
• infekcja grzybicza z rodzaju Candida
• bakteryjne zakażenie dróg moczowych
• zwężenie cewki moczowej
• ciało obce w cewce moczowej
• waginoza bakteryjna

Wszystkie wymienione dolegliwości zaliczane są do grupy chorób przenoszonych drogą płciową, którymi można zarazić się w wyniku odbycia niezabezpieczonego za pomocą prezerwatywy stosunku (również analnego i oralnego). Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej może przenieść się na partnera seksualnego w taki sam sposób. Dlatego też w grupie ryzyka zakażenia tą chorobą znajdują się przede wszystkim osoby młode, aktywne seksualnie, często zmieniające partnerów.

Podczas stosunku płciowego, w momencie kontaktu błon śluzowych, bakterie przenoszą się przez kontakt z chorej osoby na partnera. W przypadku zakażenia drobnoustrojami chlamydii (najczęstszej przyczyny NGU) bakterie wnikają do środka komórek zainfekowanej osoby, gdzie dochodzi do ich namnożenia. Następnie bakterie chlamydii rozprzestrzeniają się przez krew.

Symptomy nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej mogą różnić się w zależności od płci - wspólnym objawem jest podwyższona temperatura. Pierwsze objawy pojawiają się najczęściej po 4 -14 dniach od odbycia stosunku z chorą osobą, chociaż schorzenie może również przebiegać bezobjawowo.

Mężczyźni cierpiący na nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej mogą doświadczać takich objawów jak:

• ból i pieczenie podczas oddawania moczu,
• mętna wydzielina z penisa,
• pieczenie i podrażnienie czubka penisa
• zwiększona potrzeba oddawania moczu (częstomocz).

Niekiedy pierwsze objawy odczuwane są dopiero po kilku miesiącach lub w ogóle nie występują (nawet u 70% mężczyzn). Z tego powodu wiele osób z nierzeżączkowym zapaleniem cewki moczowej może nie zdawać sobie sprawy z obecności infekcji.

Kobiety zakażone bakteriami Chlamydia trachomatis często (nawet w 50% przypadków) nie mają żadnych objawów choroby, aż do czasu kiedy infekcja bakteryjna nie obejmie również innych narządów układu moczowo płciowego. Jeśli pojawią się symptomy świadczące o zakażeniu, kobieta może doświadczać:

• upławów
• bólu w dole brzucha
• krwawienia śródcyklicznego
• nasilonych krwawień miesiączkowych
• pieczenie podczas oddawania moczu.

W przypadku zakażenia bakteriami może dojść do zapalenia szyjki macicy, które powoduje krwawienie międzymiesiączkowe oraz krwawienie po stosunku i dyskomfort podczas współżycia.

Objawy nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej często ustępują samoistnie po ok. pół roku, nawet jeśli nie były leczone. Brak symptomów nie oznacza, że osoba jest już zdrowa- bakterie znajdują się w jej organizmie dalej i może je przenosić na partnerów seksualnych.

Diagnostyka choroby

Pacjenci, którzy podejrzewają u siebie zakażenie zapaleniem cewki moczowej, powinni udać się do lekarza, który ustali przyczynę choroby i wdroży odpowiednie leczenie. W przypadku mężczyzn wskazana jest wizyta w gabinecie urologicznym, podczas której lekarz pobiera wymaz z cewki moczowej, który następnie przekazywany jest do laboratorium i poddany badaniu mikroskopowym.

Pacjentki badania w kierunku zapalenia cewki moczowej mogą odbyć w gabinecie ginekologicznym, gdzie lekarz dokonuje wymazu z szyjki macicy. W przypadku obu płci możliwe jest także dokonanie diagnozy chorób na podstawie próbki moczu, pobranej podczas porannej mikcji.

Niepodjęcie odpowiedniego leczenia zapalenia cewki moczowej może skutkować rozwojem poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zespół Reitera (który powoduje bóle stawów, zapalenie spojówek oraz zmiany skórne) lub przewlekłe zapalenie cewki moczowej. Może również dojść do zapalenia spojówek, na skutek przeniesienia bakterii do oka.Ponadto, u obu płci, w przypadku kontaktów oralnych może dojść do zakażenia gardła, a w przypadku stosunku analnego do zakażenia odbytu.

Mężczyźni, którzy zaniedbali leczenie NGU znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na zapalenie jąder i najądrza, które mogą prowadzić do niepłodności. Zapalenie najądrzy objawia się zazwyczaj dolegliwościami bólowymi, obrzękiem, wysoką gorączka oraz powiększeniem węzłów chłonnych w pachwinach, które stają się bolesne.

U kobiet może natomiast dojść do zapalenia narządów miednicy mniejszej, co grozi bezpłodnością oraz ciążą pozamaciczną. Kobiety są szczególnie narażone na problemy z płodnością, w wyniku powikłań zapalenia cewki moczowej. Ponadto u pacjentek może dojść do następujących komplikacji:

• zapalenia błony śluzowej macicy,
• zapalenia jajowodów,
• niedrożności jajowodów,
• ropnia okołowątrobowego,
• ropnia okołowyrostkowego,
• zapalenia otrzewnej

Kobiety ciężarne, które zarażą się nieswoistym zapaleniem cewki moczowej, znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka poronienia. Ponadto mogą zarazić dziecko w czasie porodu, co może skutkować zapaleniem spojówek lub płuc u noworodka.

Leczenie nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej nie jest skomplikowane - zazwyczaj polega ono na stosowaniu odpowiedniej kuracji antybiotykowej. Najczęściej przepisywanym lekiem w przypadku zdiagnozowania NGU jest:

• Azytromycyna (można również przyjąć zawierający azytromycnę Sumamed - leczenie polega na 1 - dniowej kuracji (2 tabletki o łącznej dawce 1000 mg zażywane jednorazowo)
.
• Lekarz może w niektórych przypadkach zalecić także kurację Doksycykliną lub jej generycznym odpowiednikiem o nazwie Unidox Solutab - lek należy zażywać 2 razy na dobę przez 7 dni.

W rzadkich przypadkach, jeśli badania laboratoryjne wykaże, że przyczyną choroby jest zarażenie rzęsistkiem pochwowym, lekarz może zalecić przyjmowanie metronidazolu, który stosuje się raz dziennie, przez 5 dni.

Aby leczenie było skuteczne, pacjent musi przejść całą antybiotykoterapię - nie można przerywać leczenia nawet jeśli objawy wcześniej ustąpią. W czasie leczenia oraz 7 dni po zakończeniu kuracji należy zachować wstrzemięźliwość seksualną. Należy także pamiętać, że aby leczenie było skuteczne, musi objąć również partnera/partnerkę.

Prawidłowo zastosowana antybiotykoterapia prowadzi do całkowitego wyleczenia nierzeżączkowego zapalenia cewki moczowej. Jeśli pomimo przyjmowania leków objawy nie ustępują, należy skontaktować się z lekarzem - może to oznaczać, że bakteria, która wywołała chorobę jest odporna na stosowany antybiotyk i lekarz dobierze inny lek.

Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej jest chorobą przenoszoną drogą płciową, dlatego też aby zminimalizować ryzyko zarażenia należy przestrzegać ogólnych zasad profilaktyki chorób wenerycznych. W grupie największego ryzyka zachorowania na zapalenie cewki moczowej znajdują się osoby młode i aktywne seksualnie, dlatego też szczególnie one powinny pamiętać o przestrzeganiu poniższych zasad:

• stosowanie prezerwatyw - to podstawowa zasada w profilaktyce chorób przenoszonych drogą płciową. Stosowanie prezerwatyw pozwala znacznie zminimalizować ryzyko zakażenia bakteriami, które mogą wywołać zapalenie cewki moczowej.
• stały partner - częsta zmiana partnerów seksualnych ponosi ryzyko zakażenia bakteryjnego. Dotyczy to zwłaszcza przygodnych partnerów, których stan zdrowia jest nieznany.
• regularne badania - aktywnie seksualnie pacjenci powinni regularnie poddawać się badaniom na obecność chorób wenerycznych. Takie badania należy przeprowadzić każdorazowo po odbyciu stosunku bez zabezpieczenia z przygodnym partnerem.
• wstrzemięźliwość w czasie leczenia -jeśli u pacjenta zostanie stwierdzona zakażenia bakteriami wywołującymi choroby weneryczne, do czasu całkowitego wyleczenia, powinien powstrzymać się od jakichkolwiek kontaktów seksualnych.
• leczenia partnera - osoby u których zdiagnozowano zapalenie cewki moczowej powinny podjąć leczenie jednocześnie ze swoim partnerem. Do czasu wyleczenia obu osób nie należy współżyć.
• przestrzeganie zasad higieny - w czasie choroby należy szczególna wagę przykładać do zasad higieny. Należy dokładnie myć ręce po każdym kontakcie z okolicami genialnymi, aby uniknąć rozprzestrzenienia się choroby na inne części ciała.

Czy euroClinix można kupić leki na nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej?

Lek na zapalenie cewki moczowej można zakupić w klinice internetowej euroClinix po odbyciu bezpłatnej konsultacji medycznej online. Polega ona na uzupełnieniu poufnego formularza, który następnie zostanie przekazany współpracującemu z nami lekarzowi. Po dokładnym przeanalizowaniu zawartych w nim informacji specjalista podejmie decyzję o wypisaniu recepty na lek. Zostanie ona wystawiona tylko w przypadku niestwierdzenia żadnych przeciwwskazań do stosowania środka. Wszystkie leki wysyłane są z licencjonowanej apteki. Szczegóły dostawy znajdują się w sekcji “Wysyłka” na dole strony.

Ile kosztują leki przeciw zapaleniu cewki moczowej?

Aby poznać ceny leków na nieswoiste zapalenie cewki moczowej, należy przejść na stronę wybranego środka: Azytromycyny, Sumamedu, Doksycykliny lub Unidox Solutab. Prosimy zwrócić uwagę, że podane ceny leków to należność za całą usługę medyczną: konsultację z lekarzem online, przepisanie antybiotyku oraz ekspresową dostawę środka do domu pacjenta. W euroClinix nie pobieramy dodatkowych płatności - gwarantujemy brak ukrytych kosztów.

Czy można kupić leki na nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej bez recepty?

Nie ma możliwości kupna leków na zapalenie cewki moczowej bez recepty, bowiem jedyną skuteczną formą leczenia tego schorzenia jest antybiotykoterapia. Pacjenci, którzy chcą zamówić leczenie nieswoistego zapalenia cewki moczowej, a nie posiadają recepty na lek, mogą zgłosić się do kliniki internetowej euroClinix. Umożliwiamy odbycie konsultacji internetowej z lekarzem, który w przypadku braku przeciwwskazań, może wystawić receptę na antybiotyk.