Grypa

Grypa wywoływana jest przez wirusa RNA, który atakuje drogi oddechowe. Wirus przenosi się drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt. Rozmnaża się w drogach oddechowych, prowadząc do ostrego zakażenia, a następnie atakuje inne komórki w organizmie.

Wyróżniamy trzy typy wirusa grypy: A, B i C. Typ C ma najłagodniejsze objawy i rzadko prowadzi do poważnych powikłań. A i B to poważniejsze rodzaje wirusa, z czego A uważany jest za najgroźniejszy. Raz na kilka lat rozwijają się nowe szczepy, które w szybkim tempie rozprzestrzeniają się po świecie. Najniebezpieczniejsze odmiany grypy ostatnich lat to świńska i ptasia grypa, obie wywołane przez wirusa typu A.

System obronny większości ludzi jest wystarczająco silny, aby oprzeć się wirusowi. Pomimo uciążliwych objawów, które mogą utrzymywać się dłużej niż sama infekcja, większość ludzi zwalcza grypę w ciągu tygodnia. Jednak osoby cierpiące na choroby przewlekłe, takie jak astma, choroby płuc czy nowotwory, a także osoby w podeszłym wieku, dzieci i kobiety w ciąży narażone są na poważne komplikacje. Do powikłań grypowych należą groźne infekcje, takie jak zapalenie płuc, które może doprowadzić nawet do śmierci.

Osoby z grup ryzyka powinny jak najszybciej rozpocząć leczenie, aby chronić się przed powikłaniami choroby.

Typy wirusa grypy

Istnieją trzy typy wirusa grypy - A, B i C. Każdy wirus ma podobne objawy i atakuje płuca oraz górne drogi oddechowe. Powodują wzrost temperatury ciała i ogólne osłabienie organizmu oraz bóle mięśni. Każdego roku występują infekcje jednego lub dwóch szczepów grypy typu A i pojedynczego szczepu typu B.

Grypa typu A

Grypa typu A jest najbardziej niebezpieczną i najbardziej szkodliwą spośród wszystkich odmian wirusa. Stwierdza się ją głównie u dzikich ptaków i może być przenoszona pomiędzy różnymi gatunkami zwierząt. Ten typ wirusa atakuje także ludzi. Podczas przenoszenia się na inne osobniki szczep ulega przemianie i wirus może niespodziewanie ewoluować. Ponadto grypa jest chorobą wysoce zakaźną. Czynniki te mogą prowadzić do pandemii choroby. Przykładami grypy typu A są świńska i ptasia grypa, które rozwinęły się w potencjalnie śmiertelną chorobę.

Grypa typu B

Grypa typu B jest najczęstszą odmianą występującą u ludzi. Jest to najprostszy typ grypy, który nie posiada silnej zdolności do mutacji lub ewolucji przez co jest stabilny. Ponieważ wirus nie ulega zmianie, można go stosunkowo łatwo i skutecznie wyleczyć za pomocą powszechnie dostępnych lekarstw. Typ B mutuje do 3 razy wolniej niż typ A, dlatego ludzie są w stanie rozwijać odporność na niego od najmłodszych lat.

Grypa typu C

Typ C jest najmniej powszechnym rodzajem grypy, który najczęściej występuje u psów, świń i ludzi. Rzadko infekuje osoby dorosłe, ale może przenieść się na dzieci. Nie wywołuje on epidemii, ale u osób zainfekowanych może spowodować schorzenia dróg oddechowych i powikłania.

	Grypa A	Grypa B	Grypa C
Najbardziej niebezpieczna
Najmniej niebezpieczna
Najczęstsza
Najmniej powszechna
Wywołuje najwięcej pandemii
Najmniejsze prawdopodobieństwo wywołania pandemii
Częstsza u dzieci, niż u dorosłych
Silne zdolności do mutacji i przekształcania się w bardziej niebezpieczne szczepy

Grypa sezonowa

Grypa sezonowa, to infekcja, na którą co roku w sezonie epidemicznym zapada część populacji. Niskie temperatury i wysoka wilgotność powietrza, tworzą sprzyjające warunki dla rozprzestrzeniania się wirusa grypy. Grypę sezonową najczęściej wywołują podtypy wirusa A: H1N1, H3N2, H1N2 oraz wirus grypy B.

Grypę wywołuje wirus RNA, który atakuje drogi oddechowe. Namnaża się w drogach oddechowych, a następnie atakuje inne komórki w organizmie.

Wirus przenosi się między ludźmi drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt (np. dotknięcie zakażonego przedmiotu lub podanie ręki, na której znajdują się zarazki). Grypą ptasią można się zarazić poprzez bliski kontakt z chorym lub martwym ptakiem, a także zjedzenie surowego lub niedogotowanego mięsa bądź jaj, pochodzących od chorych ptaków.

Należy pamiętać, że grypa jest wysoce zaraźliwą chorobą, zwłaszcza w fazie początkowej. Wirus przedostaje się do organizmu drogą kropelkową poprzez błony śluzowe jamy ustnej, nosa i uszu. Choroba rozwija się zazwyczaj w ciągu 1- 7 dni od zakażenia (najczęściej po 2 dniach), ale chory może zarażać już dzień przed wystąpieniem objawów i nawet 10 dni po tym, jak objawy ustąpią.

Grupy ryzyka grypy

U osób powyżej 65 roku życia i u dzieci poniżej 5 lat istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia powikłań związanych z grypą. Wynika to z niewystarczająco rozwiniętego układu odpornościowego u dzieci lub z osłabionego przez wiek organizmu u osób starszych.

W grupie podwyższonego ryzyka zachorowania na grypę z powikłaniami znajdują się również osoby cierpiące z powodu innych, poważnych problemów zdrowotnych. Grypa może znacznie utrudnić proces leczenia w organizmie już zmęczonym walką z inną chorobą. Do czynników podwyższających ryzyko zachorowania należą: przewlekłe choroby płuc, takie jak astma, rak, cukrzyca, choroby serca, choroby nerek, wątroby lub układu krwionośnego, choroby neurologiczne i nerwowo-mięśniowe.

Do grupy ryzyka zachorowania na grypę należą również osoby z osłabionym układem odpornościowym, na przykład z HIV lub AIDS, gdyż choroby te bezpośrednio atakują i niszczą układ immunologiczny.

Kobiety w ciąży również mogą doświadczyć niebezpiecznych powikłań związanych z wirusem grypy, gdyż ich układ odpornościowy może nie być wystarczająco silny. Niebezpieczeństwo istnieje zarówno dla nich jak i dla płodu.

Do grupy podwyższonego ryzyka należą również ludzie przechodzący chemioterapię. Związany ze szkodliwymi skutkami ogromny stres oraz osłabiające działanie chemioterapii mają ogromny wpływ na system immunologiczny organizmu. Grypa może być bardzo niebezpieczna u osób poddawanych leczeniu raka.

Istnieją również osoby, które należą do grupy ryzyka pomimo tego, że nie mają żadnych stanów chorobowych. Należą do nich ludzie spędzający dużo czasu z zainfekowanymi osobami lub zwierzętami, np. pracownicy opieki zdrowotnej lub rolnicy. Wirus grypy powszechnie występuje w drobiu i czasami w trzodzie chlewnej (świńska grypa), dlatego rolnicy narażeni są na duże ryzyko zarażenia się wirusem od zwierząt.

Czynniki ryzyka

Do czynników ryzyka zarażenia grypą należą:

• kontakt z osobami chorymi w bliskiej odległości (poniżej 2 m) bez maseczki;
• bezpośredni kontakt z chorym (np. przez podanie ręki) lub zakażonymi przedmiotami;
• zbyt rzadkie lub nieprawidłowe mycie rąk;
• przenoszenie zarazków w okolice oczu, nosa i ust, poprzez dotykanie ich brudnymi rękami;
• przebywanie w miejscach gdzie jest wielu ludzi w sezonie grypowym.

Objawy grypy pojawiają się nagle i rozwijają w krótkim czasie. Zaliczamy do nich:

• Ból głowy;
• Uczucie zmęczenia;
• Złe samopoczucie;
• Gorączka (zwykle wysoka) i dreszcze;
• Kaszel (suchy);
• Ból gardła;
• Niedrożny nos;
• Bóle mięśni.

Dodatkowo grypie mogą towarzyszyć objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak mdłości, wymioty i biegunka. Grypa może także przebiegać bezobjawowo (ok. 50% zakażeń).

Zarówno wirus grypy jak i przeziębienia oddziałują na drogi oddechowe. Większość objawów w obu przypadkach jest bardzo podobna, dlatego łatwo można pomylić grypę z przeziębieniem. Rozpoznanie różnic jest jednak bardzo ważne do przeprowadzenia odpowiedniego leczenia.

Przeziębienie mija najczęściej ciągu kilku dni. W przypadku grypy sprawa jest trochę bardziej skomplikowana, gdyż nieleczony wirus może ewoluować i doprowadzić do różnego rodzaju powikłań, które mogą być śmiertelne szczególnie u osób starszych, bardzo małych dzieci i osób ze schorzeniami zdrowotnymi.

Ważne jest rozpoznanie różnic między objawami grypy a przeziębienia gdyż w przypadku influenzy, przeciwwirusowe leki powinny być zastosowane jak najszybciej we wczesnej fazie choroby. Główną różnicą pomiędzy tymi schorzeniami jest szybkość i agresja wystąpienia wirusa. Chociaż w obydwu przypadkach występują podobne symptomy, takie jak zatkany nos, ból głowy i kaszel, to tylko grypa wywołuje ciężką, wysoką gorączkę.

Wystąpienie gorączki jest nagłe i objawia się w początkowej fazie grypy. Wysokiej temperaturze często towarzyszą dreszcze, bóle mięśni oraz bóle stawów, pleców i nóg. Symptomy te często zmuszają pacjentów do leżenia w łóżku i uniemożliwiają normalne funkcjonowanie.

Różnice między objawami grypy a przeziębienia zostały przedstawione w poniższej tabeli. Można zauważyć, że podczas gdy większość symptomów jest taka sama, to występują one w różnym stopniu i w różnych okresach choroby. Objawy przeziębienia są zazwyczaj dużo łagodniejsze i mniej widoczne niż w przypadku grypy.

Ważna jest świadomość, że bardzo często to nie różnice objawów grypy a przeziębienia, tylko ich stopień intensywności odróżniają od siebie te dwie choroby. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy udać się do lekarza i uzyskać profesjonalna diagnozę.

Nieleczona grypa, zwłaszcza wśród osób z grup ryzyka, może prowadzić do wystąpienia powikłań, zalicza się do nich:

• zapalenie płuc;
• anginę;
• zaostrzenie choroby przewlekłej (jeśli chory cierpi np. na astmę, cukrzycę, przewlekłe zapalenie płuc (POChP), chorobę niedokrwienną serca lub zastoinową niewydolność serca;
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu;
• encefalopatię;
• zapalenie mięśni;
• zapalenie mięśnia sercowego;
• poprzeczne zapalenie rdzenia kręgowego;
• zespół Guillaina i Barrégo;
• posocznicę;
• zapalenie osierdzia;
• niewydolność wielonarządową;
• zespół Reye'a.

Osoby spoza grupy ryzyka zazwyczaj mogą w naturalny sposób zwalczyć infekcję stosując jedynie tak zwane leczenie objawowe. Do głównych zasad leczenia infekcji spowodowanej wirusem grypy należą:

• Zapewnienie organizmowi odpowiedniej ilości snu i wypoczynku - chory powinien leżeć w łóżku, w miejscu odizolowanym od innych osób.
• Stosowanie leków przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych, takich jak paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (np ibuprofen).
• Stosowanie leków łagodzących objawy ze strony układu pokarmowego np. na kaszel, katar, ból gardła.

Organizm samodzielnie może pokonać wirusa, jeśli pacjent zadba o odpoczynek i odpowiednie nawodnienie. Aby złagodzić objawy takie jak katar czy ból gardła, można sięgnąć po leki bez recepty dostępne w aptekach. Aby przyspieszyć walkę z wirusem i zmniejszyć uciążliwość choroby, można zastosować leczenie antywirusowe.

Leczenie antywirusowe

Powszechnie stosuje się dwa rodzaje leków antywirusowych na grypę:

• inhibitory neuraminidazy (na wirusy grypy A i B), czyli oseltamiwir (np. Tamiflu) oraz zanamiwir (np. Relenza)
• inhibitory M2 (na wirusy grypy A), czyli amantadynę (np. Amantix) i rymantadynę (np. Rimantin)

Wybór leku należy przedyskutować z lekarzem, ponieważ odporność wirusów na poszczególne leki, zmienia się w różnych sezonach grypy.

Stosowanie leków antywirusowych pozwala skrócić czas trwania choroby, złagodzić dokuczliwe objawy oraz zmniejszyć ryzyko poważnych powikłań. Polecane jest przede wszystkim osobom z grupy ryzyka. Im wcześniej zostanie rozpoznana grypa i podany lek przeciwwirusowy, tym lepsze będzie działanie środka.

Najczęściej stosowane jest leczenie oseltamiwirem. Lek taki jak Tamiflu należy stosować w przypadku osób z grupy ryzyka oraz kiedy zachodzi podejrzenie, że grypa może mieć ciężki lub postępujący przebieg.

Czy antybiotyki mogą pomóc w leczeniu grypy?

Nie, antybiotyki stosowane są wyłącznie w celu leczenia chorób bakteryjnych, takich jak np. niektóre choroby weneryczne czy zapalenie pęcherza. Grypa jest dolegliwością wywoływaną przez wirusa, co oznacza, że w jej przypadku antybiotyki nie wykażą żadnej skuteczności. Należy pamiętać, że bezpodstawne stosowanie leków bakteriobójczych może doprowadzić do rozwoju odporności bakterii na antybiotyki.

Istnieje kilka metod zapobiegawczych, które mogą zostać zastosowane przez osoby należące do grup o podwyższonym ryzyku zachorowania na grypę. Bardzo ważne jest, aby ludzie należący do grupy ryzyka, którzy zostali zainfekowani wirusem skontaktowali się z lekarzem.

Należy w jak największym stopniu ograniczyć kontakt z osobami, które są chore, chorowały na grypę w ostatnim czasie lub mają styczność z zainfekowanymi ludźmi. W okresie zimowym, podczas zwiększonego rozprzestrzeniania się szczepu influenzy, o ile to możliwe, należy unikać miejsc wysokiego ryzyka - dużych skupisk ludzkich.

Warto jest zaopatrzyć się w sezonowe szczepienia przeciw grypie. Szczepionki sprzedawane są przez większość aptek. Są polecane przez lekarzy, jako podstawowa profilaktyka. Nie dają 100% gwarancji uniknięcia grypy, gdyż ich skuteczność zależy od sezonu i stanu zdrowia pacjenta. Dlatego, oprócz szczepionek konieczne jest również przestrzeganie zasad higieny:

• częste mycie rąk w sezonie grypy (zwłaszcza po kontakcie z chorym lub przedmiotami, których dotykał, przed jedzeniem oraz po powrocie do domu);
• noszenie maseczki w otoczeniu osoby chorej na grypę
• w przypadku zachorowania - izolacja i dbanie o higienę, aby nie zarazić kolejnych osób (wyrzucanie chusteczek jednorazowych, zasłanianie twarzy chusteczką w przypadku kichania lub kaszlu, mycie rąk po użyciu chusteczki)

Czym jest szczepionka na grypę?

Bezpiecznym i skutecznym sposobem na redukcję ryzyka groźnych powikłań grypy są szczepionki. Działają one poprzez zwiększanie odporności. Po aplikacji małej dawki wirusa wywołującego grypę, ciało uczy się produkować przeciwciała, które zwalczają patogen. Dzięki temu podczas infekcji, zmniejsza się ryzyko odczuwania silnych objawów.

W Polsce szczepienia na grypę są w pełni refundowane przez NFZ kobietom w ciąży oraz osobom po 75. roku życia. Z częściowej refundacji mogą skorzystać:

• osoby, które ukończyły 65 lat;
• dzieci w wieku 2 - 5 lat lub dorośli w przedziale wiekowym 18 - 65 lat, jeśli występuje u nich wysokie ryzyko powikłań pogrypowych;
• dzieci, które po 6. miesiącu życia aż do ukończenia 2 lat;
• osoby w wieku 5 - 18 lat.

Czy euroClinix można kupić leki na grypę?

Osoby zmagające się z grypą mogą skorzystać z pomocy serwisu euroClinix. Aby otrzymać leczenie należy wypełnić konsultację medyczną, która zostanie sprawdzona przez współpracującego z nami lekarza. Składa się ona z pytań dotyczących ogólnego stanu zdrowia pacjenta, jak i tych specyficznych do przypadłości, której doświadcza. Jeżeli pacjent kwalifikuje się na wybrane leczenie, lekarz wystawia receptę, a apteka wydaje lek. Jest to bezpieczna alternatywa dla wszystkich, którzy wymagają leczenia grypy i nie mogą udać się do lekarza na tradycyjną wizytę.

Ile kosztują leki na grypę?

Cenę leków na grypę można sprawdzić, po przejściu na stronę produktu. Kwota wyświetli się na początku artykułu informacyjnego. Warto zauważyć, że podana cena leku na grypę, jest to ostateczny koszt całej usługi medycznej w euroClinix, obejmującej konsultację z lekarzem i wystawienie recepty. Dostawa leków jest bezpłatna i zajmuje 24 godziny (w dniach roboczych).

Czy można kupić leki na grypę bez recepty?

W większości aptek można kupić leki na grypę bez recepty - są to jednak środki tylko do zwalczania objawów choroby (np. leki przeciwgorączkowe i przeciwbólowe, leki na kaszel, katar i ból gardła). Środki przeciwwirusowe zwalczające grypę muszą natomiast zostać przepisane przez lekarza, po konsultacji.

euroClinix oferuje sprzedaż leków na grypę z receptą online. Aby zakupić lek wystarczy wypełnić formularz medycznej konsultacji internetowej. Zostanie on przeanalizowany przez naszego lekarza, który oceni czy nie zachodzą przeciwwskazania do stosowania środka.