Zaloguj się, aby zarządzać swoim kontem.
Obniżenie popędu płciowego może wystąpić u pacjentów obu płci. Przyczynami tego stanu są m.in. zaburzenia hormonalne, schorzenia ogólnoustrojowe, problemy natury psychologicznej, czy działania niepożądane przyjmowanych leków. Znalezienie przyczyny spadku libido jest o tyle istotne, że w zależności od podłoża zaburzenia wdrażane są różne sposoby jego terapii.
Libido definiowane jest jako zdolność do osiągnięcia podniecenia seksualnego i podjęcia aktywności płciowej służącej do zaspokojenia popędu seksualnego. Jego obniżenie powoduje m.in. niechęć do kontaktów erotycznych i zmniejszoną częstość pojawiania się fantazji seksualnych.
Powodem obniżenia libido u pacjentek mogą być zaburzenia hormonalne. Problemy tego rodzaju pojawiać się mogą w czasie menopauzy, kiedy to dochodzi do spadku stężenia estrogenów we krwi. Efektem takiej sytuacji jest m.in. zmniejszenie wilgotności pochwy, przez które współżycie może być bolesne i ostatecznie pacjentka będzie odczuwała zmniejszoną potrzebę doświadczania aktywności seksualnej.
Fizyczne i psychiczne wyczerpanie porodem oraz koniecznością nieustannej opieki nad noworodkiem sprawiają, że w pierwszych miesiącach po urodzeniu dziecka kobiety często nie mają ochoty na zbliżenia intymne. Innymi przyczynami obniżonego popędu są zmiany hormonalne, dolegliwości bólowe po porodzie oraz (w niektórych przypadkach) brak akceptacji zmian jakie zaszły w ciele. Problem zazwyczaj samoistnie ustępuje wraz z upływem czasu.
Niskie libido jest jednym z najczęstszych skutków ubocznych stosowania antykoncepcji hormonalnej. W niektórych przypadkach problem ustępuje samoistnie, wraz z przyzwyczajeniem się organizmu do przyjmowania regularnych dawek hormonów. Jeśli dolegliwość nie ustąpi w ciągu 3 miesięcy, należy rozważyć zmianę środka antykoncepcyjnego. Inne składniki aktywne mogą być lepiej tolerowane przez organizm.
Jedną z głównych przyczyn zmniejszenia zainteresowania seksem w tej grupie pacjentów są zmiany stężenia testosteronu. Obniżony poziom tej substancji może pojawiać się na skutek procesów starzenia się (zjawisko fizjologiczne, związane z tzw. andropauzą) czy też w trakcie terapii przerostu prostaty preparatami o działaniu antyandrogenowym.
Innymi możliwymi przyczynami obniżonego poziomu testosteronu są: otyłość, cukrzyca typu II, urazy jąder, zaburzenia nerek, choroby wątroby, HIV/AIDS lub rak jąder.
Poza wyżej wymienionymi czynnikami, obniżenie popędu płciowego może nastąpić m.in. na skutek: problemów emocjonalnych, stosowania niektórych leków, kłopotów w relacjach partnerskich, rozwoju niektórych chorób oraz przyjmowania używek.
Przyczynami obniżonego zainteresowania aktywnością seksualną mogą być m.in. przewlekłe zmęczenie, drażliwość, stres, depresja czy niska samoocena. Spadek popędu seksualnego bywa również spowodowany nieprzyjemnymi bądź traumatycznymi doświadczeniami seksualnymi, które wywarły silny wpływ na psychikę.
Przykładowymi preparatami, których przyjmowanie może obniżać libido, są:
Zmniejszone zainteresowanie kontaktami płciowymi wynikać może z poczucia znudzenia w stosunku do partnera, czy zaprzestania odbierania go jako osobę atrakcyjną. Wpływ mają również problemy innego rodzaju, takie jak niedobór środków finansowych czy częste kłótnie pomiędzy partnerami.
Różnego rodzaju schorzenia - szczególnie ogólnoustrojowe i przewlekłe - mają tendencję do upośledzenia funkcjonowania pacjenta na wielu płaszczyznach, również na tej dotyczącej sfery seksualnej. Przykładami takich jednostek są: cukrzyca, choroba wieńcowa czy przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Szczególny związek z obniżonym poziomem libido mają gruczolaki przysadki produkujące prolaktynę oraz niedoczynność tarczycy. W przypadku pierwszego schorzenia libido zmniejsza się na skutek hiperprolaktynemii, w drugim z kolei dochodzi zwykle do poczucia ogólnego zmęczenia i zmniejszonego napędu, obejmującego także sferę seksualną.
Alkohol, zwłaszcza spożywany często i w dużych ilościach, może zmniejszać występowanie potrzeb seksualnych. Negatywny wpływ na libido mają również inne środki psychoaktywne, np. narkotyki.
Do leczenia niskiego popędu seksualnego można przystąpić dopiero wtedy, gdy ustalone zostaną przyczyny zaburzeń. W przypadku problemów psychologicznych najlepszą opcją leczenia jest psychoterapia, która pomoże pacjentom uświadomić sobie prawdziwie przyczyny dolegliwości oraz wskaże, w jaki sposób poradzić sobie z problemami.
Jeżeli spadek libido związany jest z przyjmowanymi lekami, należy skonsultować się z lekarzem - być może będzie on w stanie przepisać alternatywne środki, które nie będą wpływały negatywnie na sferę seksualną.
W sytuacji zdiagnozowania u pacjenta obniżonego poziomu hormonów płciowych, czasami stosowana jest suplementacja odpowiednimi preparatami. W niektórych przypadkach zalecone może zostać wprowadzenie zmian w stylu życia, takich jak zmiany w diecie, regularna aktywność fizyczna, ograniczenie ilości spożywanego alkoholu, redukcja stresu czy większa ilość snu.
Zaburzenia erekcji są przez wielu mężczyzn błędnie utożsamiane z niskim libido. Należy pamiętać, że leki na potencję nie powodują wzrostu popędu seksualnego, a jedynie (poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych) usprawniają przepływ krwi do prącia. Aby mogło dojść do erekcji, mężczyzna musi odczuwać podniecenie seksualne.
Wybierz lek,
dawkę i ilość
Wypełnij formularz
medyczny
Lekarz wystawi
receptę
Apteka wyśle
zamówienie