Przyczyny zapalenia pęcherza

Rodzaj zapalenia pęcherza jest definiowany w zależności od przyczyn leżących u podstaw dolegliwości.

	Bakteryjne zapalenie pęcherza ma miejsce wtedy, gdy bakterie dostaną się do układu moczowego.
	Zapalenie pęcherza o podłożu chemicznym - występuje na skutek podrażnienia i zaognienia pęcherza przez chemikalia wchodzące w skład niektórych produktów.
	Zapalenie pęcherza na skutek promieniowania - występuje, gdy pęcherz zostaje uszkodzony przez radioterapię.
	Polekowe zapalenie pęcherza moczowego - występuje jako skutek uboczny stosowania leków.
	Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego - przewlekła choroba, która charakteryzuje się częstymi nawrotami objawów chorobowych.

Bakteryjne zapalenie pęcherza to najczęstszy rodzaj tej dolegliwości. Zazwyczaj choroba wywoływana jest przez bakterie E.coli. Kobiety są szczególnie narażone na działanie patogenu, ponieważ posiadają krótszą cewkę moczową niż mężczyźni.

Gdy bakteria przedostanie się do układu moczowego, może spowodować infekcję prowadzącą do podrażnienia i stanu zapalnego w obrębie pęcherza. W przypadku zaniechania leczenia, patogen może wniknąć głębiej i zainfekować nerki.

Infekcja bakteryjna może rozwinąć się na skutek:

• przedostania się bakterii z odbytu do cewki moczowej - może to nastąpić w wyniku niewłaściwego podcierania czy aplikacji tamponu, a także stosunku seksualnego.
• nie opróżniania pęcherza do końca i wstrzymywania zbyt długo moczu, które z czasem podrażniają pęcherz moczowy.

Ryzyko zapalenia pęcherza zwiększa się również na skutek cewnikowania, podczas którego bakterie mogą przedostać się z układu pokarmowego do cewki moczowej.

Rozprzestrzenianiu bakterii można zapobiegać poprzez:

• podcieranie się w toalecie od przodu do tyłu;
• oddawanie moczu zaraz po stosunku;
• mycie genitaliów przed i po współżyciu;
• odpowiednią higienę - utrzymywanie narządów intymnych w czystości i suchości;
• prawidłowe zakładanie cewnika;
• używanie cewnika tak krótko, jak tylko możliwe.

Jeśli doświadczasz częstego zapalenia pęcherza po stosunku, lekarz może zalecić leczenie farmakologiczne.

Przed wdrożeniem kuracji najlepiej jest wykonać testy, aby zidentyfikować szczepy bakterii powodujących infekcję. Niektóre bakterie ewoluowały i stały się odporne na działanie leków bakteriobójczych. Nadużywanie antybiotyków może sprawić, że leczenie choroby będzie utrudnione.

Substancje chemiczne obecne w niektórych produktach mogą zaburzać mikroflorę pochwy, na skutek czego naturalny balans pomiędzy dobroczynnymi a chorobotwórczymi bakteriami zostaje zachwiany. Może to prowadzić do przerostu patologicznych drobnoustrojów i rozwoju infekcji pęcherza.

Warto zatem unikać nadmiernie pachnących produktów, takich jak:

• płyny do kąpieli;
• talk;
• zapachowe mydła;
• środki plemnikobójcze;
• dezodoranty dopochwowe.

Osobom stosującym diafragmy lub prezerwatywy ze środkiem plemnikobójczym, zaleca się zmianę rodzaju antykoncepcji.

W odróżnieniu od poprzednich typów tej dolegliwości, zapalenie pęcherza na skutek promieniowania nie jest infekcją układu moczowego. Tym terminem określa się uszkodzenia pęcherza, które powstało na skutek działania radioterapii. Hamuje ona podział i mnożenie komórek nowotworowych, jednak uszkadza także zdrowe komórki, wywołując wiele skutków ubocznych.

Radioterapia może doprowadzić do uszkodzenia pęcherza podczas leczenia nowotworu zlokalizowanego w pobliżu tego narządu (np. raka jajnika, macicy, okrężnicy czy prostaty), powodując podrażnienie i stan zapalny.

Leczenie zapalenia pęcherza w wyniku radioterapii uzależnione jest od stopnia natężenia objawów.

Zapalenie pęcherza może także wystąpić jako skutek uboczny stosowania leków. Niektóre środki farmakologiczne rozkładają się w organizmie i wydalane są przez pęcherz. Takie działanie ma przede wszystkim chemioterapia.

Jeśli doświadczasz nawracającego zapalenia pęcherza i stosujesz jakieś leki, skonsultuj się z lekarzem.

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza, znane również pod nazwą zespołu bolesnego pęcherza, różni się od innych typów tej dolegliwości. Jest to przewlekła infekcja, która wywołuje nawracające symptomy. Objawia się ona częstą i nagłą potrzebą oddania moczu, a także bólem, gdy pęcherz jest pełny.

Przyczyny śródmiąższowego zapalenia pęcherza nie są dokładnie poznane, eksperci wyróżnili jednak pewne czynniki ryzyka, takie jak m.in.:

• uraz pęcherza po operacji;
• częste lub długotrwałe trzymanie moczu;
• problemy z mięśniami dna miednicy;
• problemy z nerwami miednicy.

Zespół bolesnego pęcherza wymaga ciągłego leczenia i zmian w stylu życia. W niektórych przypadkach konieczna może być operacja.

Mężczyźni doświadczają zapalenia pęcherza o wiele rzadziej niż kobiety, ponieważ ich cewka moczowa jest dłuższa, co utrudnia bakteriom przedostanie się do układu moczowego. Przyczyny dolegliwości są jednak w większości takie same.

Wyjątek stanowi tutaj przerost prostaty, na skutek którego mężczyźni mogą doświadczać problemów z układem moczowo-płciowym. Przerośnięty gruczoł krokowy wywiera większe ciśnienie na pęcherz, co może prowadzić do stanu zapalnego.

Niektóre stany są związane z podwyższonym prawdopodobieństwem doświadczenia zapalenia pęcherza. Należą do nich m.in.:

• ciąża;
• choroby wpływające na system immunologiczny (np. HIV);
• cukrzyca;
• kamienie pęcherza moczowego;
• okres menopauzy;
• stosowanie diafragmy jako antykoncepcji.

Leczenie zapalenia pęcherza jest zależne od przyczyn dolegliwości. Bardziej skomplikowane przypadki mogą wymagać długotrwałej kuracji. Dolegliwość o podłożu bakteryjnym może być łatwo i skutecznie wyleczona przy pomocy odpowiednich antybiotyków.