Wareniklina

Wareniklina jest aktywnym składnikiem preparatu na rzucenie palenia Champix, który produkowany jest przez firmę Pfizer Pharmaceuticals i w 2006 roku został zarejestrowany przez Komisję Europejską. Środek przeznaczony jest dla osób dorosłych, które borykają się problemem uzależnienia od nikotyny.

Wareniklina nie zawiera nikotyny, przez co nie wykazuje działania uzależniającego. Działa poprzez łagodzenie objawów odstawienia tytoniu i zmniejszenie głodu nikotynowego. Hamuje również odczucie przyjemności i satysfakcji występujące podczas palenia. Naukowcy udowodnili, że stosowanie leku zawierającego wareniklinę czterokrotnie zwiększa szansę na skuteczne rzucenie palenia.

Wareniklina należy do grupy selektywnych agonistów neuronalnych nikotynowych receptorów cholinergicznych α4β2. Wykazuje ona zarówno działanie agonistyczne, jak i antagonistyczne.

Działanie agonistyczne

Wareniklina działa częściowo agonistycznie na receptor nikotynowy α4β2, dzięki czemu redukuje głód nikotynowy i związane z nim symptomy odstawienia papierosów.

Działanie antagonistyczne

Dzięki działaniu antagonistycznemu dochodzi do zahamowania wiązania nikotyny przez receptory α4β2, na skutek czego dochodzi do redukcji tzw. "efektu nagrody" oraz "efektu wzmocnienia", które wywoływane są przez palenie papierosów.

Jak skuteczna jest wareniklina?

Badania kliniczne potwierdzają skuteczność działania warenikliny. 4000 palaczy zostało poddanych obserwacji naukowców. Przez 12 tygodni palacze stosowali preparat z warenikliną lub dostali tabletki placebo bez substancji czynnej. Okazało się, że skuteczność rzucania palenia była 4 razy większa wśród pacjentów stosujących wareniklinę, w porównaniu do tych, którzy dostawali placebo. Co więcej okazało się, że wareniklina jest także dwukrotnie skuteczniejsza od bupropionu (który również stosowany jest w lekach wspomagających rzucanie palenia). Między 8. a 12. tygodniem terapii warenikliną, palenie udało się rzucić 44% badanych. Spośród pacjentów, którzy kontynuowali leczenie przez kolejne 12 tygodni, 71% pozbyło się definitywnie nałogu.

Podczas badań klinicznych wareniklina wykazała wysoką skuteczność we wspomaganiu rzucania palenia. Warto jednak pamiętać, że sukces zerwania z nałogiem nie zależy tylko od działania leku, ale również od woli palacza.

Przed rozpoczęciem kuracji z zastosowaniem warenikliny, należy ustanowić sobie datę rzucenia nałogu. Lek należy zacząć przyjmować przynajmniej na tydzień przed planowanym dniem wypalenia ostatniego papierosa.

Kurację rozpoczyna się od jednej tabletki dziennie, zawierającej 0,5 mg substancji czynnej. Od czwartego dnia terapii przyjmuje się dwie tabletki dziennie. W dniu rzucania palenia (8. dzień kuracji) należy zwiększyć dawkę leku do 1 mg warenikliny (należy przyjmować 2 tabletki 1 mg dziennie). Kurację należy kontynuować przez 12 tygodni. Jeżeli po tym czasie pacjent dalej czuje potrzebę sięgnięcia po papierosa, terapię można kontynuować.

Wareniklinę stosuje się niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Lek powinno przyjmować się codziennie o tych samych godzinach.

Pominięcie tabelki

Jeżeli pacjent zapomni o przyjęciu tabletki, pominiętą dawkę powinien przyjąć tak szybko, jak to możliwe. Jeżeli jednak zbliża się już pora, aby przyjąć kolejną tabletkę, nie należy przyjmować pominiętej pigułki. Lek powinno się dalej stosować o tych samych porach. Jeśli pacjent pominął więcej niż jedną tabletkę, powinien przyjąć tylko ostatnią dawkę leku. Nie można przyjmować podwójnej dawki warenikliny.

Większość dorosłych osób, uzależnionych od palenia tytoniu, może przyjmować leki zawierające wareniklinę. Istnieją jednak istotne przeciwwskazania do stosowania tej substancji, dlatego przed przyjęciem leku należy skonsultować z lekarzem swoją kondycję zdrowotną. Głównymi przeciwwskazaniami przyjmowania warenikliny są:

• wiek poniżej 18 lat
• ciąża lub podejrzenie ciąży
• karmienie piersią
• uczulenie na wareniklinę
• schorzenia nerek
• zaburzenia psychiczne (depresja, choroba dwubiegunowa, schizofrenia, nerwica).

Interakcje z innymi lekami

Wareniklina może wchodzić w interakcje z niektórymi lekami. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach. Szczególnie niepożądane jest łącznie warenikliny z:

• insuliną (stosowaną u osób chorych na cukrzycę),
• lekami zawierającymi teofilinę (stosowanymi u osób mających problemy z oddychaniem),
• lekami zawierającymi warfarynę (które stosuje się w celu zmniejszenia krzepliwości krwi).

Wareniklina może, u niektórych pacjentów, spowodować występowanie działań niepożądanych. Najczęściej spotykane skutki uboczne to: zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej nosa, dziwne marzenia senne, bezsenność, mdłości, bóle głowy.

Pełny wykaz działań niepożądanych warenikliny znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania leku. Należy się z nią zapoznać przed przyjęciem środka.

W przypadku wystąpienia powyższych lub jakichkolwiek innych skutków ubocznych, należy przerwać stosowanie leku i skonsultować się z lekarzem.