Zapalenie Pęcherza

Zapalenie pęcherza moczowego to najczęściej występujący stan zapalny, który dotyka drogi moczowe. Przeważnie ma podłoże bakteryjne. Przyczyną powstania problemu jest zakażenie wywołane przez obecność bakterii jelitowych np. pałeczki okrężnicy (Escherichia coli) lub inne drobnoustroje, szczególnie z rodzajów: Staphylococcus i Enterococcus. . Kobiety cierpią z powodu infekcji o wiele częściej, gdyż ich cewki moczowe są znacznie krótsze niż u mężczyzn, dlatego bakterie jelitowe dużo łatwiej dostają się do pęcherza. Najczęściej choroba ta dotyka pacjentki aktywne seksualnie, w wieku 20-50 lat. Stąd też zapalenie pęcherza ta określana jest czasem jako "syndrom miesiąca miodowego".

Bardzo często objawy zapalenia pęcherza zdarzają się u kobiet w ciąży oraz kobiet w okresie menopauzy. Zwiększona podatność na zachorowanie występuje u osób z obniżoną odpornością, np. przeziębionych. Ponieważ infekcje przebiegają zazwyczaj w sposób łagodny, jednak bardzo ważne jest, aby wyleczyć je całkowicie, bowiem nieleczone zapalenie pęcherza może prowadzić do przewlekłego stanu zapalnego i groźnych powikłań (np. zapalenia nerek, sepsy).

Zapalenie pęcherza moczowego objawia się w bardzo charakterystyczny i uciążliwy sposób. Przede wszystkim pojawia się bardzo częsta potrzeba oddawania moczu, choć zazwyczaj mikcje są skąpe i często nie przynoszą ulgi (parcie na mocz nie ustępuje). Dodatkowo chorobie mogą towarzyszyć objawy podobne jak przy przeziębieniu: podwyższona temperatura, bóle mięśni, złe samopoczucie.

Należy jednak pamiętać, że parcie na mocz w połączeniu z innymi objawami może być symptomem innej dolegliwości lub choroby. Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj artykuł na temat przyczyn częstego oddawania moczu.

Epidemiologia

Zapalenie pęcherza moczowego należy do grupy chorób określanych jako ZUM (zakażenia układu moczowego). To bardzo powszechnie występujące choroby i jedne z najczęstszych infekcji - szacuje się, że mogą obejmować nawet 10-20% wszystkich zakażeń pozaszpitalnych i około 40-50% zakażeń szpitalnych.

Zapalenie pęcherza moczowego częściej dotyka kobiety - najczęściej diagnozowane jest wśród pacjentek aktywnych seksualnie, w wieku 20-50 lat. Uważa się, że nawet 20-50% kobiet doświadczyło zapalenia pęcherza przynajmniej raz w życiu. Infekcje także często zdarzają się pacjentkom w ciąży oraz w okresie menopauzy.

U niemowląt do zakażeń układu moczowego najczęściej dochodzi wśród chłopców, dopiero u pacjentów po 1 roku życia więcej infekcji odnotowuje się wśród dziewczynek. U mężczyzn podatność na zachorowanie wzrasta w starszym wieku, po 60 roku życia, na skutek zaburzeń w odpływie moczu (spowodowanych np. problemami z prostatą).

Zapalenie pęcherza moczowego powstaje na skutek infekcji w drogach moczowych, która może być wywołana przez kilka różnych czynników. Najczęstszą przyczyną zakażenia dróg moczowych jest zakażenie bakteriami jelitowymi: np. pałeczkami okrężnicy (Escherichia coli) lub drobnoustrojami z rodziny Staphylococcus i Enterococcus, które w jakiś sposób dostaną się do dróg moczowych. Zapalenie pęcherza może być również spowodowane zarażeniem Chlamydią, a także dwoinkami rzeżączki. Rzadziej chorba wywołana jest przez grzyby z grupy Candida - zakażenie grzybicze może dotykać pacjentów z obniżoną odpornością, w czasie długotrwałej antybiotykoterapii lub leczenia środkami immunosupresyjnymi. Do infekcji grzybiczej pęcherza może dojść również u osób z cewnikiem oraz po zabiegach w układzie moczowym.

Zazwyczaj infekcja zaczyna się od skolonizowania przez bakterię okolicy ujścia cewki moczowej. U mężczyzn bakterie skupiają się pod napletkiem, u kobiet natomiast w okolicy przedsionka pochwy. Następnie przez cewkę moczową następuje inwazja dorbnoustrojów, które atakują kolejne partie dróg moczowych, aż do pęcherza.

U kobiet znacznie częściej dochodzi do infekcji pęcherza, ze względu na uwarunkowania anatomiczne. Ujścia odbytu (wokół której naturalnie mogą znajdować się bakterie jelitowe), pochwy i cewki moczowej znajdują się bardzo blisko siebie. Dlatego też bakterie mogą łatwo przedostać się do dróg moczowych, zwłaszcza podczas stosunku płciowego.

Dodatkowo do zakażeń układu moczowego może dojść z powodu niewłaściwej higieny - przeniesienia bakterii z okolic odbytu np. podczas podcierania się w niewłaściwym kierunku. Do zakażeń układu moczowego może również doprowadzić przez używanie ręcznika na którym znajdowały się bakterie lub siadanie na desce w publicznej toalecie.

Czynniki ryzyka

Ryzyko zakażeń układu moczowego jest także większe u osób:

• chorujących na cukrzycę
• ze schorzeniami nerek (np. kamicą nerkową)
• nadużywających leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych
• przeziębionych
• chorujących na inne infekcje układu moczowego
• cewnikowanych
• po zabiegach urologicznych lub ginekologicznych
• o upośledzonej odporności
• hospitalizowanych

Zwiększone ryzyko obserwuje się także u kobiet w ciąży oraz w czasie połogu. Na zachorowanie narażone są ponadto pacjentki w trakcie menopauzy, bowiem niższy poziom estrogenów prowadzi do mniejszej liczby pałeczek kwasu mlekowego, a w konsekwencji zwiększenia obecności bakterii jelitowych. Również z powodu zaburzeń mikroflory bakteryjnej, czynnikiem sprzyjającym infekcjom pęcherza są zakażenia bakteryjne pochwy i sromu. Zakażeniu sprzyjać może być stosowanie antykoncepcji dopochwowej (krążki dopochwowe, środki plemnikobójcze).

U mężczyzn dodatkowym czynnikiem ryzyka infekcji pęcherza moczowego jest wiek powyżej 60 lat. U starszych pacjentów bowiem często dochodzi do przerostu stercza, który powoduje zastój moczu, przyczyniający się do rozwoju zakażeń układu moczowego.

Czy zapalenie pęcherza jest zaraźliwe?

Zapalenie pęcherza nie jest chorobą zaraźliwą. Oznacza to, że osoba z zapaleniem pęcherza uprawiająca seks z osobą zdrową nie może jej od siebie zarazić, ponieważ do infekcji układu moczowego dochodzi głównie z powodu obecności bakterii jelitowych. Należy jednak pamiętać, że podczas stosunku może dojść do rozprzestrzenienia się bakterii z okolic odbytu do pochwy i stąd do dróg układu moczowego np. przy używaniu tej samej prezerwatywy lub innej metody antykoncepcji mechanicznej do seksu analnego i waginalnego. Należy również pamiętać, że niektóre choroby przenoszone drogą płciową, których zapalenie pęcherza jest jednym z objawów, mogą być zaraźliwe np. chlamydia lub rzeżączka.

Zdarza się, że zapalenie pęcherza moczowego przebiega bezobjawowo, jednak najczęściej symptomy są bardzo wyraźne i dokuczliwe, często uniemożliwiają normalne funkcjonowanie. Do najczęściej występujących objawów zalicza się:

• parcie na mocz (które często nie ustępuje nawet po oddaniu moczu)
• bardzo częste choć skąpe mikcje
• ból i pieczenie podczas mikcji
• ból w podbrzuszu (okolica nadłonowa)
• niekontrolowane oddawanie moczu
• krew w moczu

Dodatkowo infekcji może towarzyszyć podwyższona temperatura, dreszcze, uczucie osłabienia, bóle mięśni. W przypadku powikłań choroby mogą pojawić się także inne symptomy np. ból głowy i brzucha.

Możliwe powikłania zapalenia pęcherza moczowego

Zapalenia pęcherza moczowego zazwyczaj nie powoduje komplikacji, jeśli zostanie prawidłowo wyleczone (w łagodnych przypadkach nie jest konieczne stosowanie antybiotyków). Jeśli jednak pacjent ma nieprawidłowości w budowie układu moczowego lub upośledzony układ odpornościowy, może dojść do niebezpiecznych powikłań. Dotyczą one najczęściej osób u których występują jakaś przeszkoda w odpływie moczu, chorujących na kamicę nerkową, cewnikowanych, z tzw. pęcherzem neurogennym. Komplikacje ponadto częściej dotyczą pacjentów starszych, cierpiących z powodu cukrzycy lub niewydolności serca, a także na choroby układu immunologicznego.

Możliwe powikłania zapalenia pęcherza moczowego:

• nawracające lub przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego
• ropień nerki
• roponercze
• ropień okołonerkowy
• urosepsa (bakteryjne zakażenie ogólnoustrojowe)
• odmiedniczkowe zapalenie nerek (ostre lub przewlekłe)
• niewydolność nerek
• martwica brodawek nerkowych

Dodatkowo u mężczyzn mogą pojawić się komplikacje w postaci ostrego zapalenia prostaty oraz ostrego zapalenia najądrzy.

Czym jest śródmiąższowe zapalenie pęcherza?

Śródmiąższowe zapalenie pęcherza jest znane także jako zespół bolesnego pęcherza. Jest to nie do końca wytłumaczona dolegliwość, powodująca bardzo podobne objawy do zwykłego zapalenia pęcherza. Nadal nie wiadomo co dokładnie powoduje tę chorobę, przez co bardzo trudno ją zdiagnozować. Niektórzy pacjenci dowiadują się o niej dopiero po latach. Objawy śródmiąższowego zapalenia pęcherza to:

• intensywny ból w okolicy miednicy, odczuwany poniżej pępka
• nagłe parcie na pęcherz i częste wizyty w toalecie
• budzenie się w nocy w celu oddania moczu
• ból o większej intensywności podczas okresu lub po spożyciu niektórych produktów lub napojów
• ból podczas seksu (który nie jest tradycyjnym objawem zwykłego zapalenia pęcherza)

Objawy mogą epizodycznie pojawiać się i znikać. Pacjenci mogą doświadczać dni, tygodni lub miesięcy bez odczuwania dyskomfortu, po czym objawy mogą nagle wrócić. Dlatego, tak łatwo jest pomylić śródmiąższowe zapalenie pęcherza z nawracającym zapaleniem pęcherza. Jeżeli pacjent doświadcza częstego zapalenia pęcherza i nie odczuwasz poprawy po stosowaniu przepisanych leków (antybiotyków), należy skonsultować się z lekarzem.

Łagodne przypadki niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego nie wymagają stosowania antybiotyków, czy leków wydawanych na receptę. Często wystarczy pić dużo wody i soku z żurawiny, aby zapewnić właściwy przepływ przez układ moczowy moczu, który usuwa bakterie z cewki moczowej. W celu zmniejszenia uczucia dyskomfortu można również wspomóc się środkami przeciwbólowymi i przeciwzapalnymi. Aktywność seksualna nie jest wskazana w okresie występowania infekcji, ponieważ może przyczynić się do jej pogorszenia.

Nawet jeżeli zapalenie pęcherza przebiega łagodnie i bez dodatkowych objawów, warto udać się do lekarza, który będzie mógł określić, czy nie jest konieczne włączenie antybiotykoterapii. Bezwzględnie należy udać się do lekarza, jeśli pojawi się gorączka, dreszcze, silny ból brzucha, bóle głowy, gdyż mogą one świadczyć o powikłaniach. Wizyta u specjalisty konieczna jest również w przypadku nawracającego lub przewlekłego zapalenia pęcherza moczowego.

W przypadku poważnych infekcji pęcherza, lekarze często przepisują leki wydawane na receptę, ponieważ w przeciwieństwie do leków dostępnych bez recepty, zwalczają one nie tylko objawy zakażenia, ale i źródło infekcji. Leczenie antybiotykami trwa krócej niż stosowanie domowych kuracji, a uciążliwe, bolesne objawy ustępują znacznie szybciej. Leki pierwszego rzutu stosowane w leczeniu niepowikłanego zapalalenia pęcherz moczowego to:

• trimetoprim - przyjmuje się go w tabletkach po 100 mg, dwa razy na dobę przez 3–5 dni
• nitrofurantoina - przyjmuje się ją w tabletkach po 100 mg, 2 razy dziennie przez 3–5 dni
• furazydyna- stosowana w tabletkach po 100 mg 4 razy dziennie, przez 3-5 dni
• kotrimoksazol - stosuje się 960 mg 2 razy dziennie, przez 3 dni
• fosfomycyna - stosuje się jednorazowo 3 g

Niedoleczone zapalenie pęcherza moczowego może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, dlatego też bardzo ważne jest jego całkowite wyleczenie. Jeżeli lekarz zapisze antybiotyk, należy lek brak do końca, w przeciwnym razie bakterie w drogach moczowych mogą nie zostać do końca wyleczone i spowodować niebezpieczne powikłania.

W przypadku nawracającego lub przewlekłego zapalenia, po wcześniejszym uzgodnieniu tego z lekarzem, pacjentki mogą samodzielnie rozpocząć leczenie antybiotykiem np. trimetoprimem, chyba, że do wcześniejszych zakażeń doszło na skutek infekcji nietypowych bakterii, opornych na leczenie pierwszego rzutu. W takim wypadku konieczna jest wizyta u lekarza.

Jak długo trwa zapalenie pęcherza?

Trwanie zapalenie zależy czasu rozpoczęcie kuracji i stosowanej metody. W przypadku stosowania antybiotyku Trimethoprim, leczenie trwa zazwyczaj od 3 do 14 dni. Należy zwrócić szczególną uwagę, aby leczenie trwało tak długo jak zalecono przez lekarza. Wcześniejsze zakończenie leczenia może skutkować nabyciem odporności na antybiotyk przez bakterie.

Jak wyleczyć zapalenie pęcherza domowymi sposobami?

Domowe sposoby na infekcję dróg moczowych nie dają gwarancji wyleczenia zapalenia pęcherza, jednak można je stosować jako środek pomocniczy podczas kuracji antybiotykiem w celu złagodzenia objawów. W niektórych przypadkach naturalne sposoby leczenia mogą okazać się wystarczające, choć należy pamiętać, że trwa ono dłużej niż antybiotykoterapia i możliwe jest wyłącznie w przypadku, choroby która przebiega łagodnie i bez komplikacji. Najskuteczniejsze domowe sposoby na zapalenie pęcherza to:

• picie dużej ilości płynów (minimum 2 litry dziennie), zwłaszcza działających moczopędnie - pozwoli to na wypłukanie bakterii znajdujących się w drogach moczowych;
• stosowane ziół na zapalenie pęcherza z których można robić napary np. rumianek, szałwia, skrzyp polny lub sosna;
• utrzymywanie okolic pęcherza w ciepłym środowisku;
• picie soku z żurawiny (ok. 1 litra dziennie) lub stosowanie suplementów ze skoncentrowaną żurawiną - żurawina przeciwdziała obecności bakterii w błonie śluzowej dróg moczowych;
• szczególna dbałość o higienę intymną;
• wstrzemięźliwość seksualna do czasu całkowitego wyleczenia.

W zapaleniu pęcherza bardzo pomocne są również nasiadówki, czyli kąpiele bądź siedzenie w ciepłej wodzie z dodatkiem naparu ziołowego. Do miski lub wanny z wodą o temperaturze ok. 34-36°C należy dodać 2 szklanki naparu z ziół takich jak rumianek, krwawnik, dziurawiec skrzyp albo kora dębowa. Nasiadówki należy wykonywać 2 razy na dobę przez 10-15 min.

Zapaleniu pęcherza moczowego można przeciwdziałać stosunkowo łatwo. Najważniejsze jest dbanie o higienę intymną. Problemu można również uniknąć pijąc dużo płynów (min 1,5 litra dziennie). Kobiety zawsze powinny oddawać mocz po stosunku płciowym. Dzięki temu usuwa się z cewki moczowej bakterie, które mogły się tam zgromadzić podczas zbliżenia seksualnego. Warto wypić dodatkową szklankę wody przed współżyciem, aby nie mieć problemów z mikcją.

Osobom, które doświadczyły już zapalenia pęcherza kilkakrotnie, a zatem są bardziej narażone na infekcje, zaleca się oddawanie moczu przynajmniej raz na trzy godziny. Nie należy nigdy wstrzymywać moczu.

Należy zachować odpowiednią dbałość o higienę miejsc intymnych. Należy je myć codziennie, unikając substancji silnie perfumowanych ponieważ mogą one wywoływać podrażnienia skóry, a w następstwie infekcje. Nie powinno się również używać perfumowanych tamponów i wkładek. Środki higieniczne należy zmieniać często, aby nie doprowadzić do nagromadzenia się w nich bakterii.

Po skorzystaniu z toalety, należy pamiętać aby zawsze podcierać się w kierunku od przodu do tyłu. Pozwala to zapobiec przeniesieniu bakterii z okolicy odbytu do ujścia cewki moczowej.

Kobiety, które cierpią na przewlekłe lub nawracające zapalenie pęcherza moczowego, nie powinny stosować środków plemnikobójczych, ani krążków dopochwowych. Jeśli używały ich do tej pory, powinny zmienić metodę antykoncepcji hormonalnej na inną.

Osobom z nawracającymi problemami z układem moczowym zaleca się codzienne picie soku z żurawiny albo stosowanie profilaktycznie suplementów zawierających wyciąg z tego owocu.

Ponadto u osób cierpiących z powodu nawrotów zapalenia pęcherza, lekarz może zalecić stosowanie dodatkowych działań profilaktycznych. Nie należy ich podejmować bez konsultacji ze specjalistą:

• przyjmowanie profilaktycznie jednej dawki antybiotyku po stosunku (lekarz może zalecić kobietom u których choroba pęcherza spowodowana jest zakażeniem podczas współżycia);
• stosowanie dopochwowo estrogenów (specjalista może je przepisać kobietom po menopauzie, które zapadają na zapalenie pęcherza z powodu nieprawidłowości flory bakteryjnej pochwy);
• stosowanie tak zwanych szczepionek zawierających ekstrakt z bakterii Escherichia coli (lekarze może zalecić takie rozwiązanie pacjentom, u których nawroty zapalenia pęcherza wywołuje właśnie ta bakteria - można to sprawdzić wykonując posiew moczu).

Czy lek na zapalenie pęcherza można kupić leki bez recepty?

Tak, w aptece można kupić leki na zapalenie pęcherza moczowego bez recepty w formie kropli, globulek lub tabletek. Należy jednak pamiętać, że leki bez recepty mogą nie być tak skuteczne jak antybiotyki dostępne wyłącznie na receptę. Jeżeli cierpisz na nawracające lub przewlekłe zapalenie pęcherza, rozważ zakup antybiotyku w euroClinix, na który receptę online może wystawić nasz lekarz

Jaki antybiotyk na zapalenie pęcherza wybrać?

W euroClinix można zamówić antybiotyk na zapalenie pęcherza Trimethoprim, który niszczy bakterie w drogach moczowych odpowiedzialne za rozwój choroby, redukując tym samym jej objawy i skracając czas jej trwania. Lek dostępny jest w dawkach 100 mg i 200 mg. Może być stosowany w leczeniu ciężkich i nagłych infekcji pęcherza moczowego lub w leczeniu nawrotów choroby.

Proces zamawiania leku w euroClinix jest bardzo bezpieczny i komfortowy. Przed złożeniem zamówienia, każdy pacjent proszony jest o wypełnienie formularza zawierającego pytania dotyczące jego obecnego stanu zdrowia. Jeśli po przeanalizowaniu zawartych w kwestionariuszu informacji lekarz uzna, że środek jest bezpieczny dla pacjenta, wypisze receptę oraz przekaże ją do apteki. Lek zostanie wysłany ekspresową kurierem i dostarczony pod wskazany adres.Szczegóły dotyczące czasu dostawy znajdują się w sekcji "Wysyłka" na dole strony.

Ile kosztują leki na zapalenie pęcherza moczowego?

Cena leku na zapalenia pęcherza moczowego zależna jest od wybranej dawki i wielkości opakowania. W euroClinix lek dostępny jest w dawce 100 i 200 mg. Ostateczna cena leku na zapalenie pęcherza moczowego, wyświetli się po otwarciu strony produktu i wybraniu odpowiedniej dawki. Prosimy zwrócić uwagę na to, że wyświetlona kwota obejmują całą usługę medyczną: konsultację medyczną online przez formularz, wystawienie recepty, wybrany antybiotyk na zapalenie pęcherza oraz szybką dostawę.